Warmwaterkuren vormen een van de oudste behandelwijzen voor reumatoïde artritis. Het wordt door patiënten als heilzaam ervaren, maar wetenschappelijk bewijs voor werkzaamheid tegen bijvoorbeeld pijn, gewrichtsstijfheid en mobiliteit ontbreekt. Dat was de conclusie van een in 2004 door Arianne Verhagen van het Rotterdamse Erasmus MC en collega’s uitgevoerde Cochrane-review (2015;4:CD000518), en het is nog steeds hun conclusie in een bijgewerkte versie (Eur J Phys Rehabil Med. 2015; epub 9 juli).
‘Over het geheel genomen is het bewijsmateriaal onvoldoende om aan te tonen dat balneotherapie effectiever is dan geen behandeling, dan oefeningen of dan ontspanningstherapie, of dat de ene vorm van balneotherapie effectiever is dan de andere.’
De meta-analyse omvatte 9 studies, waarvan 5 uit Israël, met in totaal 579 deelnemers, uiteenlopend van 8 tot 67 in de interventiegroep. De meeste studies vonden geen significante verschillen tussen balneotherapie en de diverse controlebehandelingen, en voor zover die er waren, was de ‘klinische betekenis van de verbetering gering’.
Ook in 2004 was de klacht van de beoordelaars dat de studies over het algemeen van lage kwaliteit waren, en dat is in de nieuwe versie niet anders: ‘Helaas vertoonden de meeste studies methodologische tekortkomingen, resulterend in hoog bias-risico.’ Zij pleiten voor grotere, langduriger en zorgvuldiger opgezette trials met betere rapportage van de uitkomstmaten, ‘met gemiddelden en standaardafwijkingen’. Ze achten dergelijk onderzoek bepaald niet onmogelijk.
Lees hier het volledige artikel.