Betreft : dringend advies ivm brief van mevrouw Schippers

Sluis, 24 juni 2011
OPEN BRIEF
De voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal
Postbus 20018
2500 EA Den Haag
Geachte heer/mevrouw,

Betreft : dringend advies ivm brief van mevrouw Schippers met kenmerk CZ/FBI-3068069

Graag wil ik als huisarts enige toelichting geven bij de ‘bezuinigen’ die mw Schippers in bovenstaand schrijven aankondigt. Deze zijn eerder een verfraaiing van de boekhouding dan eigenlijke bezuinigingen zijn, sterker nog, deze bezuinigingen kosten geld !
Dit zal u zelf in 2013 kunnen constateren, gezien de afbraak van zorg waarmee dit wanbeleid gepaard gaat is het mijn plicht u te waarschuwen zodat u erger kan voorkomen.<

Vaag herinner ik mij dat dit kabinet 12 000 extra verzorgenden/verpleegkundigen beloofde, helaas lijkt deze verkiezingsbelofte steeds meer op volksverlakkerij want in de praktijk gebeurt het tegenovergestelde.
Ik lees dat 314 miljoen euro wordt gekort op gebudgetteerde instellingen , dit leidt gegarandeerd tot ontslag van vele ervaren verpleegkundigen (die zijn namelijk het duurste) en dus een directe kaalslag van de patiëntenzorg die gepaard gaan met verloren gaan van expertise in deze instellingen.
De CAO voorwaarden worden steeds ongunstiger dus het is een illusie nieuw personeel aan te trekken.
Met enige vertraging zal de Inspectie deze achteruithollende kwaliteit in de instellingen constateren en dan worden weer dure innovatieplannen gemaakt om de kwaliteit weer wat op te tillen.

Afbraak van PGB zonder valabel alternatief doet de druk op de instellingen toenemen en leidt tot sociale en medische drama ‘s. De AWBZ balanceert al jaren op de grens tussen verzorging dan wel financiële bijstand, mogelijk moeten beide geldstromen samengevoegd worden want blind snoeien in het PGB leidt tot meer kosten in de WMO. En afschuiven van kosten naar elders gebeurt al genoeg in bestuurlijk Nederland.
De huidige stortvloed aan hervormingen in de AWBZ maken het voor de burger steeds moeilijker de zorg te krijgen waar deze bij wet recht op heeft. De regelingen zijn dermate complex dat zelfs dure zorgmakelaars worden ingeschakeld om zorg te regelen. Zolang u het regelen van zorg beter betaalt dan het leveren van zorg staat de deur voor misbruiken ook wagenwijd open.
De lastige AWBZ zorg doorschuiven naar commerciële zorgverzekeraars is een gevaarlijk experiment dat nog nergens elders succesvol is verlopen, het is uw taak als 2e kamer VWS aan te manen om hun eigen verantwoordelijkheden niet af te schuiven want daar wordt de burger dupe van.

De GGZ bezuinigingen zijn regelrechte waanzin. GGZ instellingen zijn inderdaad te duur want ze hebben een veel te hoge overhead, er lopen teveel dure managers en directeurs rond waar de patient niks aan heeft. Zoals gewoonlijk worden deze ongemoeid gelaten en gaan de besparingen volledig ten koste van patient en zorgverlener.
Door zowel 1e als 2e lijns GGZ te bezuinigen kan de patient nergens meer terecht.
Door de erg discriminerende eigen bijdrage voor GGZ wordt de patient door de minster extra aangespoord om psychische klachten te somatiseren,. Mw Schippers heeft geen flauw benul hoeveel moeite het ons als arts kost om mensen met psychische klachten aan adequate psychische hulp te helpen. Door naast de sociale drempel nog een financiele drempel naar de GGZ te leggen lukt dit straks niet meer. Straks zal het aantal patiënten dat met ‘pijn op de borst’ door de ambulance wordt afgevoerd of bij de neuroloog komt aandringen voor scans wegens hoofdpijn of ‘raar gevoel in hoofd’ explosief toenemen, en dit kost natuurlijk een veelvoud van wat een psycholoog kost.

De bezuiniging op huisartsenzorg is minstens even duur als de eerder genoemde bezuinigingen. Deze staat lijnrecht op de versterking van de 1e lijn die herhaaldelijk door de minister is beloofd. Voor een duidelijke analyse hiervan verwijs ik graag naar de zeer brief van collega P M J H Smeets dd 21 juni 2011, waar ik volledig achter sta.
Bedenk hierbij ook nog eens dat u nu al voor een dubbeltje op de 1e rij zit want de Nederlandse huisarts lost 96 % van alle klachten op voor een bedrag per patient dat lager ligt dan abonnement op een fatsoenlijke arbo-dienst of zelfs het onderhoudscontract vd computer die op uw bureau staat.

Artsen en andere deskundigen in gezondheidszorg weten dat de grootste winst kan geboekt worden door zo vroeg mogelijk in het ziekteproces in te grijpen vooralleer de ziekte chronisch wordt.
Hiervoor is een sterke 1e lijn noodzakelijk, door huisartsen kaal te plukken en een hoge financiele drempel op te werpen voor eerstelijnspsychologen en fysiotherapeuten zal de druk op de 2e lijn sterk toenemen.
In de praktijk zie ik regelmatig dat patiënten die geen fysiotherapie vergoed krijgen veel sneller aandringen op verwijzing naar orthopeed en neuroloog. Zo zie ik ook dat dankzij eerstelijnspychologen waar patiënten binnen de 10 dagen terechtkunnen (ipv instelilngen met 3-6 maand wachtlijst) de psychische problemen veel sneller overgaan.

Zoals verwacht op een economisch gedomineerd ministerie als VWS ontbreekt enig inzicht in ziektepatronen en verwijsprocessen zoals hierboven geïllustreerd.
Ik zou wel durven hopen dat bij oordeelkundige bezuiniging word bespaard op behandelingen die erg duur zijn per QALY (Quality Adjusted Life Year), of dat er op zijn minst bij VWS een QALY berekening is gebeurd om te bepalen welke zorg meest en minst kosteneffectief is.
Als 2e kamer staat het u vrij de QALY berekeningen op te vragen van de zorg waarop de minster wil besparen op te vragen, ik kan u alvast garanderen dat de 1e lijnsbesparingen geen cent opleveren en erg duur zijn qua levenskwaliteit, u kan de minister dan ook maar beter aanmanen besparingen te bedenken die minder schadelijk zijn voor de volksgezondheid.

Naast de kosten wegens verschuiving van zorg leiden deze ‘bezuinigingen’ in geval van tekort aan zorg ook nog tot veel hogere kosten aan arbeidsongeschiktheid, dit terwijl de WAO al zwaar uit de hand gelopen is.
Aangezien psychische klachten voor een groot deel van de arbeidsongeschiktheid verantwoordelijk zijn kan u zelf berekenen hoeveel de ‘bezuinigingen’ in de GGZ en 1e lijn zullen kosten.
Investeren in goede zorg om arbeidsongeschiktheid te voorkomen zou veel verstandiger zijn dan de zorg louter zien als een losstaande schadepost. Vermoedelijk zijn NZA en ZN tegenwoordig dermate verstrengeld dat een globale visie ontbreek, terwijl dit toch de verantwoordelijkheid blijft van VWS.

Hierboven zijn een paar zaken benoemd waar in elk geval niet kan op bezuinigd worden zonder de volksgezondheidszorg in ernstig gevaar te brengen.
Als u zich afvraagt waarop dan wel bezuinigd kan worden moeten we teruggaan naar de kern van de gezondheidszorg en even naar de buurlanden gaan kijken.
De kern van de gezondheidszorg is de interactie tussen patient en hulpverlener , daarnaast komt een overheid om de de geldstromen te regelen en dmv investeringen en solidariteit goede zorg voor iedereen te garanderen.
De zorgverlener is eindverantwoordelijke voor de geleverde zorg en is hiervoor zelfs juridisch aansprakelijk via tuchtrecht., ook evalueert de zorgverlener de zorgkwaliteit dagelijks met de patient. Helaas zijn wij als artsen de regie deels kwijt wegens de institutionalisering vd zorg en een hele laag zorgmanagement en –directie die de centen beheert. De verpleegkundigen en verzorgenden zijn de regie helemaal kwijt want zij moeten sedert de ZZP berekeningen van hun management ongeveer elke zorgminuut verantwoorden. Zo maakte ik het mee dat een verzorgende door haar manager werd berispt omdat ze een half uur bij een oude dame met een heupfractuur heeft gewacht tot de ambulance kwam, een mooi staaltje patiëntgerichte zorg dat helaas niet te verantwoorden noch te declareren is.

Het zorgmanagement is intussen uitgegroeid tot een moderne religie en is qua riante positie te vergelijken met de clerus in de middeleeuwen. Ze zitten hoog en droog op hun bureau/vergaderzaal , maken de handen niet vuil aan patientencontact, worden geacht de waarheid in pacht te hebben en mogen alle geldstromen beheren.
Natuurlijk maken ze van deze positie gebruik door zichtzelf ‘marktconform’ betalen , dwz een veelvoud van wat de zorgverleners onder hun regie verdienen, de Balkenende-norm is namelijk nog steeds niet hard gemaakt.
En aangezien je als manager/directeur meer aanzien en minder werk krijgt als er nog wat uitvoerend management onder je komt breidt deze groep ongebreideld uit, hoe ongebreideld is mij niet exact bekend want deze groep is vrijgesteld van de heilige plicht van transparantie. Zij leven in een verheven wereld van marktconforme inkomens, bonussen en als ze al te zwaar knoeien geen tuchtcollege maar wel een riante ontslagvergoeding.
Het aantal instellingen en personen in Nederland dat zorg aanstuurt, optimaliseert, adviseert etc zonder ooit een patient van dichtbij te zien is alarmerend hoog en neemt steeds toe. Deze sector van zorgbeheer is natuurlijk nauw verweven met VWS en de verzekeraars die de centen uitdelen, kijk maar naar het het onderlinge verloop in de bijzonder leuke directiefuncties.

Wie naar het buitenland kijkt ziet dat er talloze zorginstellingen zijn die in de buurlanden niet of nauwelijks aanwezig zijn en waarvan de burger en u als vertegenwoordiger van deze burger de vraag kan stellen of ze niet deels of compleet overbodig zijn .
Ik noem er hier alvast een paar op :
CIZ (centrum indicatiestelling zorg), De Nederlandse Patiënten Consumenten Federatie (NPCF), , Zorgverzekeraars Nederland (ZN), DBC-Onderhoud, de Nederlandse Zorgautoriteit (Nza), de Regieraad Kwaliteit van Zorg, Zorgonderzoek Nederland (ZONMw) , het College voor zorgverzekeringen (CVZ), de vereniging Brancheland Thuiszorg Nederland (BTN), Raad voor de volksgezondheid en zorg (RVZ), vereniging GGZ Nederland, Vilans, Amarant en dan natuurlijke nog alle belangenbehartiging en lobby groepjes.
Zonder uitzondering hebben ze het implementatie van veilige en patiëntgericht zorg in de ‘mission statement’ staan en publiceren ze jaarverslagen en toekomstvisies waar de sovjetunie jaloers op zou zijn en waar VWS en zorgmanagement helemaal lyrisch van worden. Deze handel in gebakken lucht neemt dus ook elk jaar toe.

Als u wilt zien hoe managementgestuurde zorg in tijden van schaarste eruit ziet moet u maar eens een verpleeghuis of verzorgingshuis binnenwandelen, elk jaar wordt dankzij certificering en kwaliteitscycli de zorg op papier beter maar in de praktijk miserabeler .
Een niet-zorgverlener kan de reële kwaliteit van zorg niet beoordelen, die ziet een instelling met een mooie nieuwe design entreehal, prachtig kwaliteitshandboek en jaarverslag en een muur behangen met kwaliteitscertificaten en denkt dat alles dan prima geregeld is. Helaas ligt de modale verzoringshuispatient een half uur in een uitpuilende pamper te wachten op de komst vd verzorgende in opleiding en is er al jaren chronisch personeelstekort; verpleegkundigen zijn intussen een zeldzame luxe in deze instellingen, het is vaak zoeken naar iemand die bekwaam is een wond te verzorgen of suiker te prikken.
Zolang de overheid de zorg via instellingen met directie en management blijft financieren zal de patiënt nooit centraal staan maar eerder de instituties en de geldstromen. De patiënt wil artsen, verpleegkundigen ea zorgverleners en geen permanente zorginnovaties en regelgevingen die het budget voor de effectieve zorgverlening elk jaar verder afknabbelen.
De overheid moet direct de zorgverleners daarom zo direct mogelijk betalen, daarbij krijgen de zorgverleners een budget ondersteuning dat ze kunnen besteden aan ondersteuning en management waar ze dit in het belang vd patient nodig achten, en niet zoals nu om in het kader vd heilige transparantie zinloze cijfers te produceren.
Als de bureaucratie en regelgeving flink worden afgebouwd zal de efficiency vd zorg zeker toenemen naarmate de laag zorgparasieten tussen patient en zorgverlener afneemt.

U kan VWS aanmanen om in het kader van efficiency en transparantie even uit te rekenen hoeveel per sector of instelling een uur face to face patientencontact kost aan de belasting-/premiebetaler door het macrobudget te delen door het aantal uren patientencontact, u zal dan direct zien waar nog te bezuinigen valt in de overhead. Let ook op dat patientencontact door voldoende geschoold personeel gebeurt want het gebeurt in Nederland meer en meer door slecht betaalde laaggeschoolden, met dus hoog personeelsverloop en miserabele kwaliteit van zorg in de praktijk.

Als 2e kamer hebt u de bevoegdheid het catastrofale besparen met de kaasschaaf dan wel de hakbijl van dit kabinet tegen te houden, maakt u hier aub gebruik van om de afbraak van de zorg te stoppen anders zijn we straks nog jaren bezig met puin opruimen.
Dankzij marktwerking betaalt de patient elk jaar meer voor minder zorg.
Dankzij excessieve macht van verzekeraars, bijgestaan door NZA wordt de zorgverlener steeds harder uitgeknepen terwijl de overhead verder toeneemt..
Deze evoluties staan lijnrecht op de politieke beloften van patiëntgerichte zorg en minder bureaucratie in de zorg en zijn ondemocratisch.

Hopelijk brengt dit schrijven u wat bij over de harde realiteit van de zorg die helaas nogal verschilt met de papieren fictie die in bestuurlijk Den Haag circuleert. Ik wens u veel wijsheid toe bij het bijsturen van de bezuinigingsplannen.

Steeds bereid tot nadere toelichting verblijf ik hoogachtend,

Dr G.R.I. Slock, huisarts
Zuiddijkstraat 8d
4524 AR Sluis
Bron: Slock bewerkt door medicalfacts