Meer dan helft van alle telefoontjes gaat over eenzaamheid.
Tachtig vrijwilligers zorgen ervoor dat alle Amsterdammers die behoefte hebben aan een gesprek, 24 uur per dag, zeven dagen per week daarvoor terecht kunnen bij de (telefonische) Hulplijn Amsterdam. Jaarlijks voeren ze zo’n 17.000 gesprekken. Voor het eerst in haar bijna 60 jarige geschiedenis heeft meer dan de helft van deze contacten eenzaamheid als belangrijkste reden tot contact.
Directeur Ed Theunen zegt daarover: “we zien al jaren een stijging van het aantal gesprekken over eenzaamheid, maar met 52 % zijn we deze zomer een symbolische grens gepasseerd”. Ed is niet verrast over deze ontwikkeling: “Hoe groter de stad, hoe anoniemer de burger en hoe groter de kans op eenzaamheid”. Daarbij trekt de stad verhoudingsgewijs meer mensen met een GGZ achtergrond; een bekende doelgroep van de Hulplijn.
Enige contact met de buitenwereld
Theunen: “Sommige van onze bellers hebben al dagen niemand gesproken. De Hulplijn Amsterdam is dan een welkom en vaak noodzakelijk contact met de buitenwereld. Het is een keerzijde van de nadruk op de zelfredzaamheid; als je het zelf amper redt dan dreig je geïsoleerd te raken”. Na eenzaamheid zijn vooral psychosociale problemen en relatieproblemen een hoofdreden van contact. Ed Theunen weet dat ook in deze gesprekken eenzaamheid bijna altijd een rol speelt.
Piekbelasting in zomermaanden
Eenzaamheid associeert men vaak met de wintermaanden. Weggedoken onder een dekbed, feestdagen vrezend, familieloos of familiemijdend. Ed Theunen zegt daarover: “Natuurlijk is de meerwaarde van de Hulplijn in die maanden groot, maar weinigen weten dat de zomermaanden juist ook tot een piekbelasting leiden. Als iedereen erop uittrekt, de stad overlopen wordt door mensen die zomers plezier hebben, is het gevoel van eenzaamheid voor menigeen zeer heftig. De vrijwilligers die de telefoon bemensen kijken er niet van op en spreken over de zomerdepressie”.
Lees hier het volledige artikel.