Zorgmijders moet je echt niet willen dwingen. Beter is het om hoop en wilskracht aan te wakkeren door verbinding te maken. Dat is de boodschap van hoogleraar maatschappelijke zorg Judith Wolf van het Radboudmc.
Haar persoonlijke ervaringen van een minder fortuinlijke jeugd, de verwerking daarvan en talloze wetenschappelijke studies naar kwetsbare mensen, motiveerden Wolf om zelf een methodiek te ontwikkelen: Krachtwerk. Een methodiek die goed aansluit bij mensen die zorg moe zijn en mijden, legt ze uit tijdens haar lezing op het Zorg+Welzijn congres Zorgmijders.
‘Mensen die de grip op hun leven kwijt zijn en veelvuldig met hulpverleners te maken krijgen, zeggen vaak dat ze daar geen verwachtingen meer van hebben. Verwachtingen hebben, betekent dat je perspectief ziet, hoop hebt. Als verwachtingen keer op keer niet worden ingelost, dan geven die alleen maar heel veel pijn en verdriet.
Uiteindelijk gaat daarmee de verbinding tussen die persoon en de ander stuk. Als hulpverlener, al is het maar tijdens een enkel gesprek dat je als Wmo-consulent hebt, ben jij de drager van hoop voor deze mensen. Bekommer je, sluit aan, luister, zonder vooroordeel, dan bestáát de ander. Vooral bij zorgmijders is contact, je weer durven laten raken, de enige ingang. Als hulpverlener kun je het begin zijn van verbinding, van weer iets willen of wensen.’
Lees hier het volledige artikel.