Kat-en-muisspel met tumor kan slimmer

Effectievere chemotherapie door toepassen speltheorie.
Bij chemotherapie is het niet altijd slim om de hoogst mogelijke dosis toe te dienen. Woekerende tumorcellen evolueren onder invloed van de toegediende medicijnen, en kunnen zo resistent worden. Speltheorie helpt de oncoloog aan slimmere strategieën om de tumor de baas te blijven.

Het probleem is al zo oud als de chemotherapie zelf: in eerste instantie is het medicijn dat selectief de kankercellen doodt zeer effectief, zodat de omvang van de tumor snel afneemt, soms zo sterk dat deze niet meer detecteerbaar is.

Maar zelden zal de tumor echt verdwenen zijn. Na verloop van tijd begint deze – inclusief eventuele uitzaaiingen – weer te groeien, en nu werkt het medicijn niet meer. Dan volgt een tweede ronde chemotherapie met een ander medicijn, en dan is het vaak hetzelfde verhaal: aanvankelijk succes, waarna ook het tweede medicijn niet meer werkt. Enzovoort, zolang de patiënt de belastende chemotherapieën kan verdragen, en zolang er nog nieuwe medicijnen op de plank liggen.

Als eerste aan zet
In het vakblad JAMA Oncology bepleiten Katerina Stankova, wiskundige aan het Department of Data Science and Knowledge Engineering van de Universiteit Maastricht, en haar Amerikaanse collega’s om chemotherapie op een fundamenteel andere manier te zien: als een kat-en-muisspel tussen de behandelend oncoloog en de kankercellen.

Lees hier het volledige artikel.