Door recente berichtgeving over de niet-reanimeerpenning is mogelijk onduidelijkheid gerezen over de juridische status van deze penning. Met dit bericht wil de KNMG deze onduidelijkheid wegnemen.
Reanimatie is het geheel van handelingen gericht op het herstel van spontane circulatie en/of ademhaling, ten minste door borstcompressie en/of gebruik van een AED.
De KNMG ziet een niet-reanimeerpenning als een teken waarmee een patiënt kenbaar maakt geen toestemming te geven voor reanimatie. Een niet-reanimeerpenning is aldus vergelijkbaar met een schriftelijk behandelverbod in de zin van de Wet op de geneeskundige behandelingsovereenkomst (WGBO) voor situaties waarin de betrokkene zijn wil niet meer kenbaar kan maken. Artsen behoren patiënten met een dergelijke penning daarom in beginsel niet te reanimeren.
Het eventueel negeren van een niet-reanimeerpenning moet door de arts gerechtvaardigd en beargumenteerd kunnen worden. Negeren van een niet-reanimeerpenning kan alleen als de arts daarvoor een gegronde reden heeft.
Gegronde redenen zijn onder andere:
- gerede twijfel bij de arts of de patiënt (van 16 jaar en ouder) bij het opstellen in staat was tot een redelijke waardering van zijn belangen;
- onduidelijkheid bij de arts over de echtheid, ondertekening of interpretatie van de wilsverklaring.
Deze redenen moeten altijd gelegen zijn in de specifieke situatie van de patiënt. Principiële of algemene bezwaren van de arts vormen geen gegronde redenen om de niet-reanimeerpenning te negeren.
Lees hier het volledige artikel.