De diagnostiek naar onderliggende aandoeningen en bijdragende factoren van obesitas kan beter volgens prof. dr. Liesbeth van Rossum van Erasmus MC. Zij sprak hierover op het online Arts & Leefstijl congres op 24 september.
Ze riep huisartsen op bij de diagnosestelling echt heel goed naar de onderliggende oorzaken te kijken. Volgen haar kunnen die het effect van een leefstijlinterventie ondermijnen.
Wat is er aan de hand?
‘Een leefstijlinterventie werkt niet bij iedereen, hoe gemotiveerd een cliënt ook is.’ De onderliggende oorzaken van obesitas bij volwassenen is volgens Van Rossum meestal leefstijlgerelateerd, maar toch zijn er nog veel andere oorzaken die ervoor kunnen zorgen dat een traject als Gecombineerde Leefstijl Interventie (GLI) niet lukt, of dat er na verloop van tijd een grote mate van terugval is.
In volgorde van meest voorkomende naar minst voorkomende zijn deze oorzaken:
- Psychisch, onder andere depressie en boulimia
- Medicamenteus, denk aan gebruik van prednison, corticosteroïden of insuline
- Hormonaal, onder andere bij hypothyreoïdie, Poly Cysteus Ovarium Syndroom (PCOS) en syndroom van Cushing
- Hypothalaam bijvoorbeeld door schade door trauma of tumor
- Genetisch zoals bij Prader-Willi syndroom en Carpenter syndroom
Lees hier het volledige artikel.