‘Uren leuren langs instanties; Wie vergoedt de hulp bij eten en drinken?’

Afgelopen week zetten *we (*DeMonitor) een filmpje van broer en zus Henk en Helinda Rijnbout op Facebook online. Zus Helinda maakt zich grote zorgen. ‘Mijn broer Henk met Alzheimer valt kilo’s af maar hulp bij de maaltijd krijgt hij niet.’

Haar broer kan zélf nog eten en drinken maar hij vergeet het simpelweg te doen doordat hij dementerend is. We krijgen tal van reacties van wijkverpleegkundigen die het verhaal herkennen. Want wie vergoedt hulp bij eten en drinken? ‘We moeten uren leuren langs instanties.’

Volgens Helinda krijgt haar broer geen maaltijdondersteuning omdat hij nog te veel zelf zou kunnen: ‘Zolang hij zelf nog de lepel naar zijn mond kan brengen heeft hij geen recht op maaltijd ondersteuning’, zo zouden zorgverleners haar hebben verteld. Al een half jaar duurt de situatie nu voort, zonder de maaltijdhulp. ‘Hoe schrijnend is dit? Mensen met dementie moeten langer thuis blijven wonen maar de zorg is dus met handen en voeten gebonden en kan zelfs niet in de meest basale levensbehoefte voorzien, heel zorgelijk dit.’

Uitgedroogd
Ook familieleden die in een zelfde situatie zitten, reageren. ‘Heel herkenbaar,’ schrijft een dochter, ‘mijn moeder is meerdere keren bijna uitgedroogd omdat haar drinken wel werd klaargezet maar er niet op werd toegezien dat ze het ook daadwerkelijk op dronk.’ Een wijkverpleegkundige mailt ons: ‘Deze mensen hebben hulp nodig maar ook wij lopen keihard tegen de regels aan, schrijnend.’

Lees hier het volledige artikel.