Iedere basisverzekering voorziet in de wettelijk verplichte vrije artsenkeuze. Echter, de vrije artsenkeuze blijkt bij veel verzekeraars dusdanig te zijn beperkt, dat nauwelijks sprake blijkt te zijn van een “vrije” keuze.
Er zijn grote verschillen in de mogelijkheid om voor een eigen zorgaanbieder te kiezen en vervolgens de vergoeding van de behandeling door de zelf gekozen zorgaanbieder.
Hoe de zorgverzekeraar haar verzekeringsproduct ook noemt, de mate waarin je de vrijheid hebt om naar een zorgverlener van jouw keuze te gaan is de hoeksteen waarop deze verzekeringsproducten zijn gebouwd. Hoe deze scheidslijn door de polisvoorwaarden en het dagelijkse leven meandert is grilliger dan menigeen denkt.
In Art. 14 lid 1 Zorgverzekeringswet:
De vraag of een verzekerde behoefte heeft aan een bepaalde vorm van zorg of een bepaalde andere dienst, wordt slechts op basis van zorginhoudelijke criteria beantwoord.
Lees hier het volledige artikel.