Als zorgverzekeraars de wijkverpleegkundige meer vrijheid zouden geven, zouden cliënten zelfredzamer kunnen worden en zouden de zorgkosten omlaag kunnen.
Dat concludeert De Groene Amsterdammer op basis van onderzoek van Investico onderzoeksjournalisten.
Het belangrijkste probleem voor de wijkverpleegkundige sinds de hervormingen in de langdurige ouderenzorg lijkt de grote rol die zorgverzekeraars hebben gekregen. Hoewel de wijkverpleegkundigen tegenwoordig zelf indiceren, is er veel controle en regeldruk vanuit de verzekeraar. ‘De zorgverzekeraars hebben waanzinnig veel macht gekregen’, vertelt Tera Stuut, directeur van Acare Thuiszorg in De Groene Amsterdammer. ‘Ze beslissen of je tien of twintig minuten ergens mag zitten. Dat is niet hun taak; dat moet de wijkverpleegkundige doen. Bij de een ben je in tien minuten klaar met een steunkous en bij de ander duurt het twintig minuten.’
Wantrouwende zorgverzekeraars
Ook voor zzp-verpleegkundigen en de kleinere, vaak ongecontracteerde zorgaanbieders is de regelgeving vanuit zorgverzekeraars een probleem. Zij krijgen facturen vaak niet betaald, omdat ze niet aan de ingewikkelde regels kunnen voldoen en omdat ze volgens zorgverzekeraars te hoge indicaties zouden stellen en zelfs fraude zouden plegen.
Lees hier het volledige artikel.