Bij de behandeling van acute veneuze trombose zijn diverse antistollingstherapieën even veilig en effectief als de gebruikelijke behandeling met laagmoleculairgewichtheparinen en vitamine-K-antagonisten. Dat concluderen Lana Castellucci e.a. in hun uitgebreide meta-analyse die deze week in JAMA verschijnt.
Na uitgebreid literatuuronderzoek analyseerden de auteurs 45 gerandomiseerde studies met in totaal bijna vijfenveertigduizend patiënten. Deze studies vergeleken ten minste twee vormen van antistollingstherapie bij patiënten met acuut veneuze trombose (zowel diepveneuze trombose in het been als longembolieën). De patiënten werden behandeld met ongefractioneerde heparine dan wel laagmoleculairgewichtheparinen (LMWH) gevolgd door vitamine-K-antagonisten (VKA), een combinatietherapie met LMWH en nieuwe orale antistollingsmiddelen (dabigatran, edoxaban) of monotherapie (rivaroxaban, apixaban of LMWH). Vervolgens zijn de behandelarmen van de verschillende studies onderling met elkaar vergeleken in een meta-analyse.
Lees hier het volledige artikel.