Cardioloog prof. dr. Paul Volders van het Maastricht UMC+ ontvangt bijna één miljoen euro van de Hartstichting voor onderzoek naar een betere diagnose van zogeheten ‘kamerfibrilleren’, een vaak onbegrepen vorm van hartritmestoornissen. Daarbij wordt gebruik gemaakt van een nieuwe techniek die de elektrische hartactiviteit van een patiënt driedimensionaal in beeld kan brengen.
De Hartstichting investeert in totaal ruim 6,6 miljoen euro in nieuw onderzoek naar het eerder herkennen van hart- en vaatziekten.
Cardioloog prof. dr. Paul Volders van het Maastricht UMC+ ontvangt bijna één miljoen euro van de Hartstichting voor onderzoek naar een betere diagnose van zogeheten ‘kamerfibrilleren’, een vaak onbegrepen vorm van hartritmestoornissen. Daarbij wordt gebruik gemaakt van een nieuwe techniek die de elektrische hartactiviteit van een patiënt driedimensionaal in beeld kan brengen. De Hartstichting investeert in totaal ruim 6,6 miljoen euro in nieuw onderzoek naar het eerder herkennen van hart- en vaatziekten.
Kamerfibrilleren is een hartritmestoornis waarvan de oorzaak in veel gevallen een mysterie is. De hartaandoening uit zich vaak spontaan en de overlevingspercentages zijn niet hoog. Als patiënten de hartritmestoornis al overleven is door zuurstoftekort vaak sprake van aanzienlijke restschade aan bijvoorbeeld het brein. Dat vraagt om nieuwe diagnostische middelen om de oorzaak van de aandoening beter in kaart te kunnen brengen. Met behulp van een nieuwe techniek, genaamd electrocardiographic imaging (ECGI), hopen Maastrichtse onderzoekers beter inzicht te krijgen in het ontstaan van kamerfibrilleren.
Lees hier het volledige artikel.