Onderzoekers van het Erasmus MC kunnen plakjes menselijk hartweefsel in het laboratorium meerdere maanden in leven houden. Dit biedt de mogelijkheid om in de toekomst patiënt-specifieke behandelingen te testen en bijvoorbeeld vroege afstoting van een donorhart te voorspellen.
Het is uniek in Nederland dat menselijk hartweefsel ‘doorleeft’ in het laboratorium. De onderzoekers werken met restweefsel van hartoperaties, zoals een transplantatie of plaatsing van een steunhart. Dat kan zowel weefsel zijn van een hartkamer als van een boezem. Weefsel dat normaal gesproken in de prullenbak zou belanden. In plaats daarvan sluiten de onderzoekers het aan op een ingenieus systeem met electrodes en precies de juiste omstandigheden qua voedingsstoffen en zuurstof. Wat je dan krijgt is een levend, kloppend plakje hartweefsel van 1 vierkante centimeter groot en 300 micrometer dik, waarvan de 3D-configuratie intact is. De opstelling is nu een half jaar operationeel en de enige in Nederland.
Medicijnen toevoegen
De onderzoekers gebruiken het levende hartweefsel om nauwkeuriger in beeld te krijgen hoe cellen onderling communiceren en hoe hartfalen en hartritmestoornissen kunnen worden behandeld. Zo kunnen ze bijvoorbeeld nieuwe medicijnen toevoegen aan de plakjes hartfweefsel en heel precies meten wat het middel doet met de hartfunctie. Uiteindelijk zou dit kunnen leiden tot meer gepersonaliseerde behandelingen, waarbij een behandeling of medicatie eerst wordt toegepast op het levende stukje weefsel dat eerder van een patiënt werd afgenomen.
Lees hier het volledige artikel.