De zorg is hard op weg onbetaalbaar te worden. Daarom moeten er keuzes gemaakt worden. Maar hoe kan de minister maatschappelijk aanvaardbare keuzes maken?
Het lijkt onvermijdelijk dat we in Nederland keuzes moeten maken over de zorg om deze betaalbaar te houden. Op dit moment betalen we zo’n 5600 euro per persoon aan de zorg. Voor een gezin is dat nu al meer dan een kwart van zijn inkomen, en als we niets doen wordt dat in 2040 de helft. Aan de ene kant krijgen we er hele goede zorg voor terug, maar aan de andere kant houden we door de dure zorg steeds minder geld over voor boodschappen, of voor onderwijs. Als we hier iets aan willen doen, moeten we ingrijpen in de zorg.
Moet paracetamol wel in basispakket?
Verspilling aanpakken kan bijvoorbeeld door keuzes te maken over welke behandelingen we opnemen in het zorgpakket. Zoals over dure geneesmiddelen, bijvoorbeeld voor taaislijmziekte. Of door keuzes over heel goedkope medicijnen, zoals paracetamol 1000 mg, bij de drogist zonder recept te koop voor twee euro vijfenveertig. Momenteel wordt het vergoed vanuit het basispakket, en dat kost ons gezamenlijk miljoenen per jaar. De vraag is of we dit niet beter zelf kunnen betalen. Keuzes over allerlei innovaties in het ziekenhuis: vinden we het wenselijk dat er operatierobots aangeschaft worden, ook al zijn er twijfels over de toegevoegde waarde?
En los van het geld zijn er ook andere redenen waarom we kunnen vinden dat sommige zorg niet vergoed zou moeten worden, zoals bij een sportblessure die ontstaan is nadat iemand er bewust voor koos om risico’s met zijn gezondheid te nemen.
Lees hier het volledige artikel.