Over hypochondrie – de terugkerende angst een ernstige ziekte onder de leden te hebben – wordt vaak lacherig gedaan. Minstens 5 procent van de Nederlanders lijdt aan deze ingrijpende stoornis.
,,Helemaal ontspannen ben ik nooit.’’ ‘En nu denk ik dus dat ik darmkanker heb. Alles wijst erop”, zegt Caroline Griep (53). Ze zegt het met ironie, want ze kent zichzelf.
Haar afschuwelijke angst om ernstig ziek te worden is niet altijd realistisch. Meer dan eens heeft medisch onderzoek uitgewezen dat ze niets mankeerde. Griep lijdt aan hypochondrie, al vanaf haar elfde. ,,Toen ik een artikel las over borstkanker, werd ik bang. Ik had nog niet eens borsten, maar dacht dat die beginnende knobbeltjes kanker konden zijn. In diezelfde periode lag mijn opa vaak in het ziekenhuis voor huidkanker. Misschien is toen mijn angst ontstaan”, zegt ze.
Borstkanker
Tot drie jaar geleden kon ze er redelijk mee leven, zolang de ziekte maar niet in haar nabijheid opdook. ,,Ik vermeed alles wat met kanker te maken had.” Drie jaar geleden kreeg Griep ineens symptomen die konden duiden op borstkanker. ,,Ik drukte dat idee weg: die kuiltjes aan de zijkant van mijn borst zijn gewoon cellulitis. Ik maakte mezelf wijs dat ik geen tijd had om naar de dokter te gaan. Intussen was ik zo bang dat ik niet meer alleen durfde te slapen. Elke nacht lag ik naast de hond op de bank.” Uiteindelijk mailde Griep haar huisarts: ‘Ik kom zo langs en dan ga ik waarschijnlijk heel hard huilen. Je zult wel denken dat ik gek ben, maar neem me alsjeblieft serieus’.
Lees hier het volledige artikel.