Niet een specifiek ‘verouderingsgen’, maar de lengte van een gen bepaalt veroudering

Naarmate we ouder worden, is het minder waarschijnlijk dat onze cellen langere genen tot expressie brengen, schrijven de wetenschappers in een opinieartikel. Veroudering heeft volgens hen misschien minder te maken met specifieke “verouderingsgenen”, maar meer met de lengte van een gen.

Een afname in de expressie van lange genen met de leeftijd gebeurt bij een breed scala aan dieren, van wormen tot mensen, in verschillende menselijke cel- en weefseltypen, en ook bij patiënten met neurodegeneratieve ziekten. Muizenexperimenten tonen aan dat het fenomeen kan worden verminderd met bekende anti-verouderingstherapieën, waaronder dieetbeperkingen.

Verouderingsgenen nooit gevonden
Hoeijmakers: ‘Veroudering gaat gepaard met veranderingen op moleculair, cellulair en orgaanniveau: van gewijzigde eiwitproductie tot suboptimaal celmetabolisme tot aangetaste weefselarchitectuur. We dachten dat deze veranderingen voortkomen uit DNA-schade door blootstelling aan schadelijke stoffen zoals UV-straling of reactieve zuurstofsoorten die vrijkomen bij onze eigen stofwisseling.’

Lees hier het volledige artikel.