Netwerken van vloeibare kristallen verstijven als ze vervormen, net als ‘echte’ spieren. Kunstmatige ‘spieren’ zijn al in verschillende vormen ontwikkeld, maar chemici van de Universiteit Twente zetten nu een nieuwe stap. Hun kunstspieren kunnen niet alleen samentrekken en weer ontspannen, ze passen ook hun stijfheid aan tijdens die beweging. Net zoals de spieren in ons lichaam dat doen.
Dat we kunnen bewegen, danken we aan onze spieren. Maar die kunnen dat op hun beurt weer dankzij het samenspel van moleculaire machines en vervormbare materialen. In de spiercellen zijn de zogeheten myosine motoreiwitten de gangmakers. Deze eiwitten bewegen zich voort over de actinevezels, lange strengen eiwitmateriaal die opgekruld zijn tot een helix (kurkentrekker). Doordat de myosines onderling ook zijn verbonden, ontstaat een bundel van aan elkaar gekoppelde strengen. Het bewegen van de myosines zorgt voor samentrekking en ook weer ontspanning van de bundel spiervezels. De werking van onze spieren begint dus met activiteit op het moleculaire niveau.
Die omzetting van moleculaire activiteit naar nuttig effect waar wij iets aan hebben, willen onderzoekers nabootsen in kunstmatige materialen. Materialen die reageren op een signaal (licht, temperatuur) en dan van vorm veranderen waardoor er spanning ontstaat en ze een kracht uitoefenen. En dat dan heel vaak herhalen, zonder moe te worden. Dat zou bijvoorbeeld interessant zijn voor zachte en tegelijkertijd sterke materialen die je in robots gebruikt.
Lees hier het volledige artikel.