We moeten mensen met dementie niet langer wegstoppen, maar deel uit laten maken van de samenleving. Dat is het enige zinvolle antwoord op de dementie-epidemie, want een remedie komt er voorlopig niet. Dat zei medisch antropoloog Anne-Mei The vanmiddag in haar inaugurale rede, bij aanvaarding van haar bijzondere leerstoel langdurige zorg en dementie aan de UvA.
The stelt vast dat de publieke én wetenschappelijke aandacht voor dementie vooral uitgaat naar het begin van de ziekte – (vroeg)diagnostiek en de zoektocht naar behandeling – en naar het einde – de levenseindediscussie. Over de tussenliggende fase worden volgens haar wel ‘systeemvragen’ gesteld – ‘hoe moet de zorg worden geregeld?’ – maar er is weinig aandacht voor wat de dementerende mens eigenlijk nodig heeft.
The denkt het antwoord op die vraag wel te weten: voor vol worden aangezien en betekenisvol zijn. ‘Sociaal dood zijn voor de werkelijke dood intreedt, vinden palliatieve patiënten het moeilijkste.’ Dit vraagt wel dat gezonde mensen leren hun angst voor aftakeling en lijden te overwinnen en leren omgaan met demente medemensen, stelt The.
Lees hier het volledige artikel.