‘We moeten ervoor waken dat we coronamoe worden’

Begin vorige week maakte premier Rutte strengere coronamaatregelen bekend. Later in de week kwam daar nog een dringend advies bij om mondkapjes te gebruiken op middelbare scholen. Hoe effectief is deze manier van communiceren van het kabinet?

Nu de cijfers van coronabesmettingen weer oplopen en we met een tweede coronagolf te maken hebben, moet het kabinet opnieuw strengere maatregelen invoeren. Maar de manier waarop dat gebeurt lijkt soms niet zo daadkrachtig, zoals het mondkapjesadvies laat zien. Zou de communicatie niet beter kunnen? En wat kunnen we daarbij leren van de eerste coronagolf? We vroegen het aan Enny Das, hoogleraar communicatie en beïnvloeding aan de Radboud Universiteit. Zij deed onder andere onderzoek naar de communicatie rondom de Mexicaanse griep die in 2009 en 2010 de wereldgezondheid bedreigde.

Vorige week maakte Rutte tijdens een persconferentie strengere coronamaatregelen bekend. Hoe kijk je daar als communicatiewetenschapper tegenaan?
“Ik kijk natuurlijk hoe de boodschap overkomt, maar tegelijkertijd kijk ik veel breder dan dat. Wat ik vooral geleerd heb uit het onderzoeksproject rond de Mexicaanse griep, is dat die epidemieën echte golfbewegingen zijn, net als de publieke opinies. Wat wij vonden in dat project, is dat de inhoud van het nieuws er eigenlijk minder toe doet dan de hoeveelheid nieuws. Mensen voelen zich vaak overspoeld door de hoeveelheid nieuws die per dag op ze afkomt en vergeten de inhoud ervan.”

“Journalisten stellen ook steeds weer de vraag: doet de premier het goed of doet het kabinet het goed. Maar door de hele tijd die vraag te stellen, creëer je eigenlijk al automatisch een soort twijfel. Ik vind dat soms een ironisch effect van media-aandacht.”

“Wat ik ook zie is dat het beeld dat geschetst wordt in de media steeds verder af komt te staan van de werkelijkheid doordat sommige meningen te veel worden uitvergroot. Dat werkt polariserend. Terwijl: de meeste mensen denken heel verstandig na. En daarnaast heb je een minderheid die soms wat minder verstandige dingen doet en die krijgen dan heel veel aandacht.”

Lees hier het volledige artikel.