Zorg staat steevast in de topdrie van belangrijkste verkiezingsthema’s. Kabinet-Rutte II kreeg de zorgkosten wel tijdelijk onder controle, maar ons zorgstelsel is niet toekomstbestendig. De uitgaven stijgen sneller dan onze economische groei kan bijbenen. Zorguitgaven verdringen zo andere collectieve uitgaven aan bijvoorbeeld onderwijs en veiligheid. De zorg is ook te veel reparatiezorg en te weinig preventie. Het pijnlijke gevolg is dat steeds meer mensen één of meer chronische ziekten hebben die samenhangen met hun leefstijl, zoals diabetes en chronisch hartfalen.
De ongemakkelijke waarheid is dat niet alleen ouderen, maar ook steeds meer jongeren ongezond zijn door een stapeling van chronische ziekten. Een ongezond dieet en te weinig bewegen is het alom bekende recept voor overgewicht. Minder bekend is wellicht dat dat de kans op diabetes type 2 verhoogt. Diabetes kan weer andere chronische ziekten tot gevolg hebben. Dat wordt met een ‘gezellig’ woord co-morbiditeit genoemd. In tegenstelling tot wat het woord suggereert, gaat het hier niet om dodelijke ziekten, maar wel om ziekten die de kwaliteit van het leven drastisch aantasten. Los van pijn en ongemak, gaat het ten koste van maatschappelijke participatie.
Lees hier het volledige artikel.