Zowel patiënten als zorgverleners vinden het onderwerp beweging bij diabetes type 2 lastig. Patiënten vinden beweging moeilijk om in te passen in hun dagelijks leven. Zorgverleners vinden het moeilijk om de patiënten hierbij te ondersteunen.
Dat blijkt uit onderzoek van medisch antropoloog en socioloog Mirjam Stuij, waarop zij op 8 maart promoveerde aan de Vrije Universiteit van Amsterdam.
Beweging als medicijn
Stuij deed documentonderzoek, diepte-interviews met patiënten en zorgverleners, waaronder fysiotherapeuten, verpleegkundigen, artsen en een diëtist. Daarnaast observeerde en participeerde ze in wandelgroepen voor mensen met diabetes type 2. Het doel was om vast te leggen hoe zowel patiënten als zorgverleners aankijken tegen “beweging als medicijn” en hoe bewegen een plaats inneemt in de zorg voor patiënten met diabetes type 2.
Ervaringen van zorgverleners
Zorgverleners ervaren bij het begeleiden van patiënten met diabetes type 2 zowel persoonlijke als organisatorische beperkingen. Ze worden sterk beïnvloed door eigen ervaringen en opvattingen over gezond leven en verantwoordelijkheid. Een deel van de zorgverleners geeft bijvoorbeeld aan niet altijd te kunnen begrijpen waarom een patiënt bepaald (inactief) gedrag vertoont. Zorgverleners die zelf ook moeite hebben sport in te passen in hun leven hadden hier meer begrip voor.
Lees hier het volledige artikel.