Een chronische koolmonoxidevergiftiging is lastig te herkennen omdat de symptomen zoals hoofdpijn, concentratieproblemen of griepverschijnselen ook binnen andere veelvoorkomende ziektebeelden passen.
Hoewel het goed is om waakzaam te zijn, hoeft er bij optreden van vage klachten geen sprake te zijn van een koolmonoxidevergiftiging. Alleen een arts kan dit vast stellen. Raadpleeg bij twijfel de huisarts.
Wat kun je doen?
Er zijn een aantal acties die je zelf kunt ondernemen om te controleren op langdurige blootstelling aan lage waardes koolmonoxide.
Schaf een koolmonoxidemelder aan. Wil je nagaan of er lagere waardes koolmonoxide in de woning aanwezig zijn? Dan kun je een digitale koolmonoxidemelder aanschaffen waarop ook lagere waardes zijn af te lezen. Vanaf wanneer de melder de waardes weergeeft, verschilt per melder. Er zijn melders die waardes weergeven vanaf 10 ppm*, maar ook melders die waardes aangeven vanaf 20 ppm. Daarnaast zijn er melders die waarschuwen met een signaal (licht en/of geluid) wanneer er een waarde wordt gemeten van 30 ppm voor minstens 120 minuten.
*0-10 ppm (parts per million), wordt gezien als achtergrondwaarde. Boven de 10 ppm kunnen klachten ontstaan.
Lees hier het volledige artikel.
Zie hieronder een informatiefilmpje van Radar.