De nieuwe Wet Verplichte GGZ, die sinds begin dit jaar de gedwongen behandeling regelt voor mensen met een psychische stoornis, leidt tot veel nieuwe bureaucratie en tot dusver niet tot betere zorg. Patiënten raken in de war of in paniek door de reeks brieven waarin ze worden betrokken bij hun gedwongen opname.
Psychiaters twijfelen aan het nut van de vele schriftelijke plichten waartoe de wet verplicht. Burgemeesters vinden de nieuwe ‘hoorplicht’ bij dwangopname een theoretische oefening.
Dat zeggen betrokken behandelaars, juristen, burgemeesters en vertegenwoordigers van patiënten tegen Platform voor Onderzoeksjournalistiek Investico voor publicaties gisteren in De Groene Amsterdammer en dagblad Trouw.
Goedbedoelde waarborgen voor patiënten, zoals het recht om gehoord te worden door de burgemeester of om een eigen alternatief ‘plan van aanpak’ te maken om niet te hoeven worden opgenomen, leiden volgens hen vooral tot meer papier, terwijl gedwongen zorg er zelden mee wordt voorkomen.
Wet schiet doel voorbij
‘In plaats van handen aan het bed, heb je nu handen aan het toetsenbord’, zegt psychiater Pieter Prins, geneesheer-directeur bij instelling Altrecht. ‘Je zou die tijd liever besteden aan praten met de patiënt, om te kijken hoe je onvrijwillige zorg kan voorkomen.’
Lees hier het volledige artikel.