Goede vertegenwoordiging: wat is de rol van de zorgverlener?

“Er is meer voorlichting en duidelijkheid nodig over vertegenwoordiging in de zorg,” zo luidt het advies Goede vertegenwoordiging dat op 21 mei verscheen. Elleke Landeweer is als ethiek-onderzoeker werkzaam bij het UMCG in Groningen waar zij onderzoek doet naar morele kwesties in de ouderenzorg en de psychiatrie.

Voor het advies Goede Vertegenwoordiging sprak zij namens de Gezondheidsraad met huisartsen en medisch specialisten om te verkennen hoe men in het veld aankijkt tegen goede vertegenwoordiging en waar men in de praktijk tegenaan loopt.

Het advies Goede vertegenwoordiging is een ongevraagd advies. Waarom is het belangrijk dat er een advies is verschenen over dit onderwerp?
De aanleiding kwam vanuit de vaste Commissie Ethiek en recht. Commissieleden ontvingen signalen uit de praktijk dat er een toename was van klachten over de samenwerking tussen vertegenwoordigers en zorgverleners. Uit de interviews kwam naar voren dat er veel onduidelijkheid bestaat en dat er echt kennislacunes zijn.

We hebben gesproken met verschillende artsen zoals psychiaters, huisartsen, artsen voor verstandelijk gehandicapten en specialisten ouderengeneeskunde. Uit die gesprekken werd duidelijk dat artsen niet altijd weten hoe zaken rondom vertegenwoordiging precies geregeld zijn. Dit advies is een eerste aanzet om meer helderheid te geven op vragen als: wat moet je als zorgverlener doen als je een patiënt wilsonbekwaam acht? Hoe vind je dan een vertegenwoordiger? Wat mag je van een vertegenwoordiger verwachten? En wat is hierin de verantwoordelijkheid van de zorgverlener?

Lees hier het volledige artikel.