Zitten regels jouw liefdesleven in de weg? Die oproep plaatsten we onlangs op Facebook. We kregen enkele tientallen reacties waaruit blijkt dat samenwonen, trouwen en kinderen krijgen voor mensen met een beperking extra lastig is.
Vanwege Valentijnsdag enkele lange citaten uit de verhalen die we binnenkregen. Over de ondervonden problemen maar ook over de liefde zelf.
An begint haar verhaal heel poëtisch:
“Ik ben verliefd. Ik wil met hem zoenen, naar buiten, naar zee… Ik wil dat hij mij streelt, me soms tegenspreekt als dat nodig is of juist even niets zegt en zacht mijn hand vast houdt. Ik wil met hem trouwen. Ik wil samenleven, dag en nacht. Ik wil van ons samen een kindje…“
En dan komt de ontnuchtering:
“In de praktijk is mijn verliefdheid een bedreiging voor alle hulp en compensatie die ik nu ontvang. Zodra wij samenwonen is mijn geliefde een ‘voorliggende voorziening’. Wordt hij mijn harenwasser, rolstoelauto-chauffeur, huishoudelijke hulp, voorlezer, knopjesinduwer, logboekinvuller, eigen bijdragenverdubbelaar, subsidieverdwijner. Mag hij 30 uur per week telefoneren met bureaucratische instanties … Zich laten schofferen door bedrijven die handel drijven in de zorg…”
An is om deze reden niet gaan samenwonen hoewel zij dat eigenlijk dolgraag zou willen.
Lees hier het volledige artikel.