Gemeenten besteden de voorzieningen binnen het sociaal domein voor het grootste deel uit. Veel ambtenaren binnen jeugd, zorg en participatie hadden tot begin dit jaar weinig tot geen ervaring met de rol van opdrachtgever. Gemeenten redden zich, maar het kan altijd beter, blijkt bij navraag bij enkele gemeenten. Vooral op het gebied van innovatie zijn volgens Karin Boudewijns van de gemeente Amsterdam nog grote vorderingen te maken.
Jeugd-ggz, gesloten jeugdzorg, jeugdreclassering en jeugdbescherming. Het zijn maar enkele van de vele taken die per 2015 naar gemeenten werden overgeheveld. Gemeenten leveren die zorg niet zelf, maar gingen in zee met aanbieders. Niet zelden zijn dat dezelfde partijen als die het voorheen voor de provincie deden.
Gemeenten kwamen zo in de rol van opdrachtgever terecht. Op het gebied van bijvoorbeeld infrastructuur vervullen ze die rol al. Maar het opdrachtgeverschap voor een brug is volgens plaatsvervangend manager zorg bij de gemeente Amsterdam Karin Boudewijns totaal anders: ‘Bij een brug moet je van tevoren weten wat je wilt en moet je in de eerste fase geen fouten maken, anders zijn later de kosten voor jou. Gemeenten betalen zorgaanbieders echter een bedrag per maand voor dienstverlening die voortdurend in ontwikkeling is. Dit vraagt een andere invulling van het opdrachtgeverschap waarbij wij steeds bijsturen en er permanent dicht op moeten zitten.’
Lees hier het volledige artikel.