Als een slachtoffer meer vocht verliest dan hij inneemt, ontstaat uitdroging (dehydratatie). Omdat het slachtoffer niet alleen vocht verliest, maar ook zouten en andere voedingsstoffen, gaat hij zich steeds zwakker voelen.
Deze ernstige toestand kan ontstaan bij hevige diarree, braken, hoge koorts of overmatig zweten. Uitdroging kan levensbedreigend zijn. Het grootste risico bestaat bij baby’s, jonge kinderen, bejaarden en door ziekte verzwakte personen.
Symptomen van uitdroging zijn:
- Droge slijmvliezen (mond, ogen…)
- Dorst (maar kleine kinderen en ouderen melden dit niet altijd)
- De ogen liggen diep in de oogkassen
- Weinig en donkere, sterk ruikende urine
- Algemeen zwaktegevoel
- Hoofdpijn
- Bij een baby: ingetrokken fontanellen (de huid boven de nog niet aan elkaar gegroeide schedelbeenderen trekt naar binnen)
Lees hier het volledige artikel.