Van de voorzitter

Probeer er voorzichtig wat aan te doen.

Ik las onlangs een stukje over mishandeling van gehandicapten, chronisch zieken, ouderen en kinderen en ik had tot dan nauwelijks besef, wat dat kan betekenen voor mensen die daar mee te maken hebben. Ik kende tot dan nog wel het bestaan van geestelijke en lichamelijke mishandeling. Dat het echter zo veel voorkomt bij diverse groepen en dus ook bij chronisch zieken dat vind ik wel zeer onthutsend. Temeer daar ik juist in mijn functie als voorzitter, binnen onze reumapatiëntenvereniging, met mensen te maken heb die mogelijk het slachtoffer zijn van een dergelijke wansituatie.

Nu weet ik wel dat het heel moeilijk is om als eventueel slachtoffer daarover in de openbaarheid te treden en dat te melden bij de daarvoor beschikbare instanties. Je bent immers meestal geheel of gedeeltelijk afhankelijk van die hulp en aandacht en vaak zijn het ook nog hulpverleners, familie of bekenden. Dus kiest een slachtoffer er voor om in veel situaties een confrontatie te vermijden, maar voelt zich tegelijkertijd heel ongelukkig daarbij. Je bent dus feitelijk al niet te benijden door de ziekte of handicap en dan tors je daarbij nog een extra last.

Er blijken vele vormen van mishandeling in omloop en die lopen uiteen van meepikken, door kinderen, van zaken waar je zo gehecht aan was tot chantage, met geld vragen om boodschappen te doen, onder dreiging van ik kom anders niet meer. Ook geestelijk kun je op de proef worden gesteld met name als er druk wordt uitgeoefend om maar te verhuizen omdat zoiets de hulpverlening zou vergemakkelijken, terwijl er daarentegen met zorg op maat nog prima volstaan kan worden. Ik begin maar niet met een opsomming van wat er zoal in de trukendoos van de daders zit. Maar een ding staat vast en dat is dat u er zich niet goed bij voelt en u feitelijk ook wel weet dat het niet deugt wat u overkomt.

Omdat dit niet deugt, kan het niet genoeg onder de aandacht van betrokkenen worden gebracht. Een mogelijkheid is om met iemand die u vertrouwt daarover te praten zodat u er niet meer alleen mee zit. Er zijn ook mogelijkheden om hulp in te schakelen die u kan helpen om een acceptabele oplossing te bereiken. Ik heb met dit artikel in ieder geval willen bereiken dat het probleem van geestelijke of lichamelijk mishandeling altijd onder de aandacht blijft. Misschien kent u zelfs wel een geval in uw omgeving waarbij u verdenking koestert. Probeer er dan, maar uiteraard wel voorzichtig, wat aan te doen.

Louis Bosman.