Van actieve burgers wordt verwacht dat zij met gezamenlijke inzet en vrijwilligerswerk hun leefomgeving leefbaar houden. Vooral voor dorpen zijn de verwachtingen van de overheid hooggespannen. Maar zijn de dorpelingen daar wel toe bereid?
In de participatiesamenleving vormen decentralisatie en bezuinigingen de aanleiding om bewoners aan te spreken op hun betrokkenheid bij de lokale leefbaarheid. Zeker in het geval van dorpen zijn de verwachtingen hoog. Actieve burgers vormen een belangrijke pijler in het overheidsbeleid voor het in stand houden van de leefbaarheid in bijvoorbeeld krimpgebieden.
Lokale betrokkenheid neemt af
Het is echter de vraag in hoeverre hedendaagse dorpelingen daadwerkelijk gemotiveerd zijn tot meer vrijwillige inzet voor de lokale leefbaarheid.
Sommige bewoners kiezen ervoor om actief deel te nemen aan het lokale verenigingsleven terwijl anderen juist kiezen om te genieten van de rust en de ruimte van het platteland.
Dit betekent dat mobiele dorpsbewoners aan bepaalde aspecten van hun dorp gebonden kunnen zijn en vanuit die selectieve binding ook gemotiveerd kunnen zijn om een bijdrage te leveren aan de ontwikkeling van het dorp.
Lees hier het volledige artikel.