Domeinoverstijgend werken helpt.
Nu senioren langer thuis blijven wonen trekken zorg- en sociaalwerkorganisaties steeds intensiever met elkaar op. Dat klinkt simpeler dan het is. Goede wil is er vaak voldoende, maar werkwijzen, protocollen en geldstromen sluiten niet per definitie op elkaar aan. Nodig is “domeinoverstijgend werken”, bijvoorbeeld rond mensen met dementie.
In Ede hebben ze er ervaring mee.
De diagnose “dementie” is doorgaans de eerste bladzijde van een boek met een tragisch einde. ‘Het is voorlopig nog een ongeneeslijke ziekte, die leidt tot een periode van gestage achteruitgang en na gemiddeld zeven jaar tot het overlijden van de patiënt.’
Kars Hazelaar (bestuurder van Opella) windt er geen doekjes om. ‘Dementie is een drama voor degene die het overkomt en diens naasten.’
En alsof dat nog niet erg genoeg is, brengt de diagnose doorgaans ook een immense papierwinkel met zich mee. ‘In die zeven jaar krijg je onder andere te maken met de gemeente, zorgverleners, zorgverzekeraars, de Wmo, de Zorgverzekeringswet en de Wlz. En helaas ook met steeds wisselende contactpersonen.’
Vandaar dat Opella zich inspant om daar meer eenheid in te brengen.
‘Wat zou het mooi zijn als je vanaf de eerste dag na de diagnose dezelfde contactpersoon houdt. Iemand die jou en je situatie kent en die kan helpen om noodzakelijke veranderingen zo soepel mogelijk te laten verlopen. Denk aan dagbesteding, tijdelijke opnames, of uiteindelijk soms de opname in een verpleeghuis.’
Lees hier het volledige artikel.